Twilight: boek vs film

Over een paar weken komt de nieuwe film van de Twilight saga uit: Breaking dawn part one. Maar hoe zat het ook al weer met de allereerste film? Ik zal jullie geheugen eventje opfrissen.

Twilight gaat over Bella, een meisje dat naar Forks is verhuisd omdat haar moeder Renee met haar nieuwe vriend door het hele land reist. Ze woont nu bij haar vader Charlie. De eerste dag op school is behoorlijk interessant: ze ontmoet haar nieuwe vriendinnen, maar most importantly: Edward Cullen. Hij woont nog maar een paar jaar met zijn "familie" in Forks. Pas na een tijdje verneemt Bella dat de jongen waar ze verliefd op is geworden een vampier is.

Dat wisten jullie waarschijnlijk wel, maar wat is nu het verschil tussen de film - die jullie waarschijnlijk wel (een paar keer) gezien hebben - en het boek - dat jullie waarschijnlijk wel al een paar keer hebben voorbijgelopen in de winkel, om dan verder te lopen omdat het boek tóch wel een beetje te dik was. Wel, ik heb het boek wél gelezen en hier zal ik jullie proberen te overtuigen om mijn voorbeeld te volgen (:

Wat is nu het verschil tussen de film en het boek? Eigenlijk is het simpel: in een film zie je beelden en moet je je fantasie niet meer de vrije loop laten gaan, alles wordt als het ware voorgekauwd. Een ander nadeel van een film is dat je geen gedachten kan "zien", je weet dus niet wat er in het hoofd van de personages omgaat. In het boek worden Bella's gedachten nauwkeurig beschreven en kan je je ongelooflijk goed inleven in haar personage. Een nadeel is dan weer dat je het verhaal door de ogen van Bella kijkt, en dus een vrij objectief beeld van de nevenfiguren hebt. In het boek heb je meer dan 400 pagina's de tijd om de wereld van Twilight in je op te nemen, terwijl de film in een paar uur afgelopen is. Je verliest dus enorm veel leuke details en leuke momenten die in het boek wel uitvoerig beschreven worden. De film is eigenlijk een vertaling van het boek, de grote lijnen blijven hetzelfde, maar de regiseur kiest de momenten die zij denkt die belangrijk zijn. Het is dus niet zoals de schrijfster het ziet, de personages zijn niet meer hetzelfde. Daarom heb ik ook de originele versie van het boek gelezen - ja, in het Engels - zodat ik zeker wist dat er geen uitdrukkingen verloren gingen in de vertaling. Een groot nadeel van de film - ja, dat moet ik toegeven - is de muziek die je op de achtergrond hoort. Die is in een woord geweldig. Na de film ben ik fan geworden van Carter Burwells Bella's lullaby. Ik heb het zelfs op piano - oke, oke, het was keyboard - proberen te spelen.

De conclusie? Ik denk dat het er gewoon aan ligt of je er veel of weinig tijd in wil steken en wat je persoonlijke voorkeur is. Ik zal altijd het boek beter vinden, ook al is de film geniaal. Het is dus vooral een kwestie van eigen mening.

Babysitten

Bij het woord "babysitten" denken veel mensen aan tv kijken, chips eten en er nog eens voor betaald worden ook. Als je 's avons gaat babysitten is dit vaak het geval, maar lang niet altijd! Bij babysitten komt veel meer kijken dan alleen de avond ervoor kijken wat er op tv komt.

Heb je al eens gedacht aan de verantwoordelijkheid die je hebt als je babysit? Je bent als het ware verantwoordelijk voor de kinderen waarop je past. Meestal zal er niets gebeuren, maar je moet toch weten wat je moet doen als een van de kinderen ziek wordt.

Je moet de kinderen bezighouden zodat ze zich niet gaan vervelen en ze een leuke tijd hebben. Daar horen (zeer) actieve spelletjes bij, dus je kan maar beter zorgen dat je een goede conditie hebt.

Wat dacht je van baby's? Ze zijn ongelofelijk schattig, dat weet iedereen wel, maar je moet ze kunnen voeden en hun luiers kunnen vervangen.

Natuurlijk zijn er ook leuke dingen aan babysitten, ander zou niemand het vrijwillig doen, toch?

De vriendschap die je van kinderen waarop je babysit krijgt, is onvoorwaardelijk. Ze zijn altijd zo enthousiast als ze je zien dat hun enthousiasme aanstekelijk werkt en ze je gelukkig maken. Zo kijk je uit naar iedere keer dat je mag gaan babysitten en wordt het een soort hobby.

Terwijl jij op de kinderen past, kunnen de ouders iets anders gaan doen zoals op restaurant gaan, naar de film of gewoon samenzijn met vrienden, iets wat ze niet zouden hebben kunnen doen als ze de kinderen hadden moeten meenemen. Zo help je hen eigenlijk. En zeg nu zelf, van anderen helpen word je toch gelukkig?

Verwelken

De hele zomer fietste ik elke zoveel dagen naar de bibliotheek. Waarom ik dat deed? Niet omdat ik me doodverveelde en niets beters te doen had (Oké, misschien een klein beetje) , maar omdat ik een paar maanden eerder in Fancy het eerste hoofdstuk uit "Verwelken" van Lauren Destefano gelezen had. Het boek leek me wel leuk, maar ik had het druk met school. Daarom wou ik het in de zomervakantie lezen, dan had ik alle tijd die ik nodig had! Blijkbaar was ik niet de enige die zo dacht, want toen ik in het begin van de vakantie naar de bibliotheek reed om het boek te halen (Ik heb mijn ouders nog niet kunnen overtuigen me meer zakgeld te geven) , was hij uitgeleend. Dus ging ik iedere paar dagen kijken of hij nog niet teruggebracht was. Niet dus, hij was de hele zomer op vakantie bij iemand anders.
Toen ik toevallig in de bibliotheek kwam voor een werkstuk voor school, lag die boek daar zomaar -mij aan te kijken, zo leek het wel. Natuurlijk nam ik hem mee!
Hoewel mijn huiswerk er wat onder geleden heeft, heb ik het boek in twee weken uitgelezen. Geloof me, het was het wachten waard! Ik heb nog niet vaak zo'n mooi boek gelezen.

In het kort komt het er op neer dat mensen maar 20 of 25 jaar oud kunnen worden, als ze geluk hebben. Omdat sommige jongens op zo'n korte tijd geen vriendin vinden, worden er massaal meisjes ontvoerd om met zo'n rijkeluisjongen te trouwen. Rhine is een van hen. Ze komt in een landhuis terecht met nog twee andere meisjes, haar zustervrouwen. De andere meisjes lijken zich aan te passen aan de situatie, ze zijn blij met de luxe die ze krijgen, maar Rhine wil haar vrijheid terug. Dat wil haar man natuurlijk niet, dus met hem kan ze hierover niet praten. Dan heb je haar schoonvader nog, een enge creep die de hele dag enge expirimenten uitvoert in zijn kelder. Elke dag wordt het verhaal geheimzinniger en je wordt helemaal meegesleept. Als je wil weten of Rhine haar vrijheid terugkrijgt, moet je het boek maar lezen xD

Twilight meet and greet

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten komen Robert Pattinson en Ahsley Greene naar België en zijn er een heleboel wedstrijden waarbij je een meet and greet kunt winnen. Mijn vriendin en ik hadden het er gisteren nog over.
Je hoort wel van die wedstrijden en misschien doe je wel mee, maar hoe groot is de kans dat je wint? Ik heb nog nooit gewonnen en ik ken niemand die ooit gewonnen heeft. Als ze die gelukkige winnaars interviewen, zeggen ze altijd hetzelfde: dat ze nooit verwacht hadden dat ze gingen winnen. Na een tiental keer dat verhaal te horen geloofde ik het niet meer en dacht ik dat ze dat moesten zeggen ofzo.
Maar mijn vriendin zette me aan het denken. "Wat zou ik doen als ik net had een telefoontje had gekregen van iemand die me vertelde dat ik een van die gelukkige winnaars was? Wat zou ik doen?" Dat leek me nogal voor de hand liggen: ik zou naar de meet and greet gaan, natuurlijk! Maar hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik besefte dat ik net zo zou reageren als al die anderen: het zou aanvoelen als een droom waarvan je nog moet ontwaken. Waarschijnlijk zou ik niet veel verder komen dan een hese "Hi" en zou dat het einde van het gesprek zijn. 
De reactie van al die anderen is dan misschien toch niet zo nep en gespeeld als ik dacht, maar gewoon een normale hysterische reactie die nu eenmaal staat voorgeprogrameerd in de hersenen van tienermeisjes.