Twilight gaat over Bella, een meisje dat naar Forks is verhuisd omdat haar moeder Renee met haar nieuwe vriend door het hele land reist. Ze woont nu bij haar vader Charlie. De eerste dag op school is behoorlijk interessant: ze ontmoet haar nieuwe vriendinnen, maar most importantly: Edward Cullen. Hij woont nog maar een paar jaar met zijn "familie" in Forks. Pas na een tijdje verneemt Bella dat de jongen waar ze verliefd op is geworden een vampier is.
Dat wisten jullie waarschijnlijk wel, maar wat is nu het verschil tussen de film - die jullie waarschijnlijk wel (een paar keer) gezien hebben - en het boek - dat jullie waarschijnlijk wel al een paar keer hebben voorbijgelopen in de winkel, om dan verder te lopen omdat het boek tóch wel een beetje te dik was. Wel, ik heb het boek wél gelezen en hier zal ik jullie proberen te overtuigen om mijn voorbeeld te volgen (:
Wat is nu het verschil tussen de film en het boek? Eigenlijk is het simpel: in een film zie je beelden en moet je je fantasie niet meer de vrije loop laten gaan, alles wordt als het ware voorgekauwd. Een ander nadeel van een film is dat je geen gedachten kan "zien", je weet dus niet wat er in het hoofd van de personages omgaat. In het boek worden Bella's gedachten nauwkeurig beschreven en kan je je ongelooflijk goed inleven in haar personage. Een nadeel is dan weer dat je het verhaal door de ogen van Bella kijkt, en dus een vrij objectief beeld van de nevenfiguren hebt. In het boek heb je meer dan 400 pagina's de tijd om de wereld van Twilight in je op te nemen, terwijl de film in een paar uur afgelopen is. Je verliest dus enorm veel leuke details en leuke momenten die in het boek wel uitvoerig beschreven worden. De film is eigenlijk een vertaling van het boek, de grote lijnen blijven hetzelfde, maar de regiseur kiest de momenten die zij denkt die belangrijk zijn. Het is dus niet zoals de schrijfster het ziet, de personages zijn niet meer hetzelfde. Daarom heb ik ook de originele versie van het boek gelezen - ja, in het Engels - zodat ik zeker wist dat er geen uitdrukkingen verloren gingen in de vertaling. Een groot nadeel van de film - ja, dat moet ik toegeven - is de muziek die je op de achtergrond hoort. Die is in een woord geweldig. Na de film ben ik fan geworden van Carter Burwells Bella's lullaby. Ik heb het zelfs op piano - oke, oke, het was keyboard - proberen te spelen.
De conclusie? Ik denk dat het er gewoon aan ligt of je er veel of weinig tijd in wil steken en wat je persoonlijke voorkeur is. Ik zal altijd het boek beter vinden, ook al is de film geniaal. Het is dus vooral een kwestie van eigen mening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten